چگونه با فرزندمان صميمي شويم؟
چگونه با فرزندمان صميمي شويم؟
چگونه با فرزندمان صميمي شويم؟
نويسنده:سميه مقصودعلي
17 توصيه صميمانه به والدين
شناخت شخصيت نوجوان: مشکل اغلب والدين آشنا نبودن با ويژگيهاي دوران نوجواني است. به همين دليل رفتارهاي ناخوشايند نوجوان را غيرطبيعي ميپندارند و همين امر سبب بروز عکسالعملهاي نادرست شده و به تيرگي روابط با نوجوان ميانجامد.
استفاده از روش تغافل: يکي از موثرترين روشهاي تربيتي در اين دوره، روش تغافل يا ناديده گرفتن است يعني بايد مسايل و مشکلات نوجوان را بزرگ نشان ندهيم يا او را به لحاظ رفتارهايش دايم بازخواست نکنيم.
راهنمايي به جاي دستور دادن: در برخورد با مسايل نوجوان از خودش کمک بگيريد و به او نشان دهيد که نخستين مسوول حل مشکل او، خودش است و بايد براي حل آن اقدام کند. والدين تنها وظيفه راهنمايي دارند و بايد او را از عواقب کارش باخبر کنند.
آموزش: براي کاهش ترس و اضطرابهاي نوجوانتان، آموزشهاي لازم درباره بلوغ، دوستيابي، حل مساله، گذراندن اوقات فراغت، برنامهريزي درسي و مواردي از اين قبيل آموزش دهيد.
برقراري رابطه دوستانه و عاقلانه: والدين با مراقبت دوستانه و عاقلانه خود احساس ايمني و اطمينان را در وجود نوجوان ايجاد ميکنند.
اعتمادسازي: والدين بايد اعتماد نوجوان را نسبت به خودشان جلب کنند. در غير اين صورت نوجوان براي حل مسايل خود به ديگران مراجعه ميکند.
ارتباط کلامي، مقدمه ارتباط عاطفي: نوجوانان به ارتباطات عاطفي سخت نيازمندند. ارتباط کلامي مقدمه ايجاد ارتباط عاطفي است. به همين دليل والدين بايد با تنظيم ساعات کاري و بسترسازي مناسب در منزل اين فرصت را ايجاد کنند.
تاکيد بر محبت و پرهيز از خشونت: ارتباط با نوجوان اگر بر پايه محبت و عشق باشد، سبب تامين اعتماد به نفس در او ميشود اما اگر با فشار و خشونت همراه شود موجب اختلالات و دشواريهاي عصبي ميشود.
الگوهاي رفتاري والدين: نوجوانان نياز دارند به شخصيت والدين خود تکيه کرده و از آنان الگوبرداري کنند. به همين دليل والدين بايد سعي کنند شخصيتي مستحکم و باثبات داشته باشند.
پرهيز از مناقشات خانوادگي: نوجوانان به محلي براي آرامش نياز دارند. محلي امن و مستحکم. در صورتي که خانه محل مناقشات و جر و بحثهاي خانوادگي شود بهانه گريز نوجوان از خانه را فراهم ميآورد.
گوش دادن: رمز ارتباط موثر با نوجوان خوب گوش دادن به حرفهاي اوست، پس به سخنان او با علاقه گوش فرا دهيد.
تکيه بر نقاط قوت: با مشاهده برخي ضعفها، نوجوان را تحقير و سرزنش يا با ديگران مقايسهاش نکنيد. سعي کنيد براي از ميان بردن ضعفها، بر نقاط قوت تکيه کنيد.
انتظار به اندازه: فراموش نکنيد هميشه بايد به اندازه توان و ظرفيت وجودي از نوجوان انتظار داشت.
اجازه خطا کردن به نوجوان بدهيد: کاري نکنيد که نوجوان به دليل خطا کردن احساس گناه کند . فرصت يافتن راهحل را به او بدهيد تا او در آينده از مشکلات گريزان نباشد.
مشورت با نوجوان: نوجوانان ميخواهند مستقل باشند. پس عقايد خود را بر آنان تحميل نکنيد. بايد آنها را تحمل کرد و با مشورت گرفتن از آنها در امور خانه در کسب استقلال ياريشان کرد.
فعال بودن نقش پدر در تربيت نوجوان: نوجوانان به پدر بيش از هر چيز ديگري نياز دارند. ميخواهند که در خانواده بر او تکيه کنند و او را الگوي خود قرار دهند.
پذيرش بدون قيد و شرط: نوجوان را همانطور که هست بپذيريد نه آن طور که در رويا تصور ميکنيد. اگر نوجوان در خانواده مورد احترام قرار بگيرد، ياد ميگيرد خودش را همانطور که هست، بپذيرد.
منبع:www.salamat.com
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}